ԳԻՍԱՆԵ
Բարի երեկո, ես Գիսանեն եմ, ինձ Մանեն է պատրաստել, նման եմ չէ՞ իրեն… ու հիմա տխրում եմ, երբ նա տուն է գնացել։ Ընկերներ էլի տխրեցինք, ու՞ր գնացին, ինչո՞ւ նորից գնացին, է՜, ախր առանց իրենց շատ մենակ ենք։ Երևի հիմա դաս են սովորում, կամ խաղում ու աղմկում են, իսկ մենք, անհամբեր, սպասում ենք լույսը բացվելուն, որ կրկին գան մեզ մոտ, գրեն, կարդան, հաշվեն, իսկ մենք ունկնդրենք, մեզ ժպտան ու ուրախացնեն…
Իսկ դուք, դուք ի՞նչ եք մտածում ընկերներ…, պատմեք հերթով, գիշերը շուտ կանցնի։
Մանե Հովսեփյան 